Vandaag is haar dag, haar naamdag op de mooiste naamdag van het jaar. Na alle feestdagen was het haar beurt en iedereen zou haar feliciteren en cadeautjes geven. De Pappas zou haar speciaal het wijwater geven, want zij, Fanny viert haar naamdag op de heilige feestdag van Theofánia op 6 januari. De dag dat het water gezegend wordt en de slechte geesten verdreven worden die voor Kerst gekomen zijn.
Het was een prachtige zonnige dag met een strakblauwe lucht. De eerste van de Alkiones dagen (Ijsvogeldagen), waarin de ijsvogel broed en de temperatuur ‘s middags wel tot 20 graden kan oplopen. Toch zou ze haar mooie nieuwe winterjas dragen, die ze vorig jaar had gekregen. Hij rook nog wel een beetje naar de mottenballen, hoewel hij al een paar dagen buiten had gehangen. Met haar gloednieuwe schoenen en haar nieuwe horloge voelde ze zich echt feestelijk. En wie weet wat haar nog voor verrassingen te wachten stonden op deze speciale dag.

Haar moeder stuurde haar de keuken uit, waar ze druk in de weer was met salades, chortópita (groentetaart) van zelf geplukte wilde groenten uit de bergen en meer bijgerechten als tzatíiki en auberginesalade. Bij haar vader schoof ze gezellig aan, terwijl hij het lam voor de middag aan het spit reeg. Hij zou dan ook niet mee gaan naar de kerk en de festiviteiten in de haven. De hele familie, vriendjes en vriendinnetjes waren uitgenodigd om tussen de middag te komen eten en feest te vieren.
Deze laatste feestdag van de kerstvakantie zouden ze groots vieren te ere van haar en Επιφάνια (Epifanie). Samen met haar moeder, broer en zus vertrok ze naar de kerkdienst. Ze klemde het flesje voor het gezegend wijwater in haar hand. Vooraan zou ze staan om het als eerste te verkrijgen. Zij mocht daarna met behulp van het basilicumtakje, de boot, het huis en de boomgaard zegenen met het heilige water.
Wat deden haar oudere broer en zus geheimzinnig. Gisteren al waren ze stiekem uitgevaren met de vissersboot van haar vader, waarvoor ze danig op hun donder hadden gekregen. De hele ochtend hoorde ze hen fluisteren en giechelen. Nou ja, het deerde haar niet, zij was het feestvarken vandaag.
Het was al een gezellig drukte op het kerkplein waar iedereen elkaar Xrónia Pólla (nog vele jaren) wenste.
De pappas had voor de gelegenheid een microfoon en luidsprekers neergezet, zodat de mensen tot in de haven de liturgie konden volgen. Telkens als ze dacht dat het afgelopen zou zijn begon hij weer. Deze pappas hield echt van zijn werk, hij wist niet van ophouden. Eindelijk was het zover. De pappas gaf haar een knipoog en opgewonden hield ze haar flesje dichtbij de Agiasmos (schaal met gezegend water) waaruit de pappas het heilige water schepte. Voor alle anderen stonden al bekertjes klaar, opdat de hele ceremonie wat sneller en ordelijker kon verlopen.

Met haar familie volgde ze de stoet van de Pappas die het grote houten kruis en het evangelie droeg. Met het kruis zegende hij het water en later zou hij het in de zee werpen waar het door een aantal dappere jongens opgedoken kon worden. Degene die het kruis vond op de ondiepe bodem in de haven was de held van de dag, zou het hele jaar gelukkig zijn en kreeg van de Pappas een kruis omgehangen. Vele vissersboten verzamelden zich rondom de haven en de jongens die zouden duiken stonden rillend klaar. Dat de Pappas een grapjas was bleek weer toen hij tot twee maal net deed of hij het kruis zou gooien en dan toch maar weer een hymne aanhief. Inmiddels waren er al twee jongens met valse start te water geraakt. Ook Jorgos haar broer stond op hun eigen vissersboot klaar om te duiken.
Daar vloog het kruis met een grote boog in het water en minstens 12 jongens doken het achterna. Het water kolkte wit tijdens de duik en al heel snel had een kleine jongen van 11 jaar oud had het kruis te pakken en hield het triomfantelijk omhoog. Alle toeschouwers klapten voor de overwinnaar, gevolgd door een hard gelach en gejoel om een arm die boven het water een grote octopus toonde. Het was Jorgos, haar broer die de octopus opgedoken had. Epifanie van dat jaar had een ongebruikelijke opbrengst gehad. ‘Speciaal voor jou Fanny’, vertelde haar broer haar later, ‘opdat je deze naamdag nooit meer zult vergeten’. Ze vierden de rest van de dag feest en lachten nog vaak om de grap die Jorgos had uitgehaald met de octopus die hij de dag daarvoor al had gevangen en heimelijk in zijn duik had meegesmokkeld.

(Dit jaar (2012) was het regenachtig en bewolkt)