Het wonder van de sprinkhanen

Het was mei 1929. Aan de kusten van de Saronische eilanden  en het platteland van Ermioni tot aan Archaia Epidavros bestond een weelderige plantengroei. Dat voorjaar was er een enorme sprinkhanenplaag, die zich op het verse voorjaarsgroen stortte. Het duurde niet lang of de sprinkhanen hadden de wijnranken en al het groen in de velden van Archaia en Nea Epidavros ontbladerd. De gelovige inwoners riepen de hulp in van Agios Serafim, de beschermer van de boeren. Ze overlegden met de bisschop van Boeotie om de beenderen van de heilige Serafim met een boot over te brengen. Alle inwoners verzamelden zich voor de liturgie. Daarna liepen ze gezamenlijk door de velden met de icoon en de heilge relikwieën van Serafim voorop.

De volgende dag lagen alle sprinkhanen dood in de zee. De stroom dreef de dode insecten naar het eiland Aigina.
De Aiginiten waren sprakeloos en dankbaar. Ze namen meteen de boot naar Archaia Epidavros om daar in de kerk, die gewijd is aan Agios Serafim, de heilige te bedanken voor de redding van al hun planten. Sindsdien komen de Aiginieten elk jaar op 6 mei naar Epidavros om de heilige Serafim te aanbidden.

Viering
Agios Serafim de wonderdoener. De avond voor 6 mei wordt de heilige icoon in een grote optocht vanuit de hoofdkerk Agios Nikolaos in Archaia Epidavros naar het kleine kerkje op de berg Katarachi in Alonia gebracht. Dan begint de liturgie met de verzamelde dorpsbewoners. de volgende dag is er weer een liturgie in de ochtend en ‘savonds wordt de icoon weer teruggebracht naar de grote kerk.